از اشعار او:
اگر غم را چو آتش دود بودی |
جهان تاریک ماندی جاودانه |
|
درین گیتی سراسر گر بگردی |
خردمندی نیابی شادمانه |
امروزه از اشعار وی بیش از صد بیت باقی نمانده است. او به فارسی و عربی شعر سروده است.
این شعر رودکی در مرثیهٔ اوست:
کاروان شهید رفت از پیش |
و آن ما رفته گیر و میاندیش |
|
از شمار دو چشم یک تن کم |
وز شمار خرد هزاران بیش |
دقیقینیز از او در کنار رودکی چنین یاد میکند:
استاد شهید زنده بایستی |
وان شاعر تیرهچشم روشنبین |
|
تا شاه مرا مدیح گفتندی |
بالفاظ خوش و معنای رنگین |
فرخی سیستانیاز دلاویزی و نغزی غزلاو میگوید:
از دلاویزی و نغزی چون غزلهای شهید |
وز غم انجامی و خوبی چون ترانه بوطلب |
در جای دیگر فرخی اشاره به خوشنویسی شهید دارد:
خط نویسد که بنشناسند از خط شهید |
شعر گوید که بنشناسند از شعر جریر |
منوچهریهم او را در کنار رودکی میستاید:
از حکیمان خراسان کو شهید و رودکی |
بوشکور بلخی و بوالفتح بستی هکذی |
خاقانینیز میگوید:
گرچه بدهاست پیش از این در عرب و عجم روان |
شعر شهید و رودکی، نظم لبید و بحتری |
در لبابالالباب عوفی، لغت فرس اسدی طوسی، ترجمانالبلاغه رادویانی، الفهرست ابن ندیم، رسائل رازی، یتیمةالدهر ثعالبی و معجمالادباء یاقوت حموی و... یادکرد و شعرهایی از شهید آمدهاست